از ابن عباس نقل شده است که :

وقتی حضرت عیسی (ع) به پیامبری رسید

وسی  سال از عمر او گذشت ، روزی شیطان لعین در پشت بیت المقدس با آن

حضرت دیدار کرد و گفت:ای عیسی!تو آن بزرگی هستی که خدا تو را بزرگ و

باشخصیت آفرید و بدون پدر به دنیا آمدی!حضرت فرمود:بلکه بزرگی از آن کسی

است که مرا بدون پدر خلق کرد و همین طور حضرت آدم حوا را نیز بدون پدر و مادر

آفرید. شیطان گفت :

ای عیسی ! تو آن بزرگی هستی که خدا تو را به جایی

رسانده که در کودکی در گهواره سخن گفتی.عیسی فرمود:ای شیطان!بزرگی

مخصوص آن کسی است که زبانم را گویا کرد و گنگ ننمود و اگر می خواست می

توانست بدون زبانم کند.شیطان گفت:ای عیسی!تو کسی هستی که در خدایی و

بزرگی بجایی رسیده ای که با گل پرنده ای ساختی و در آن دمیدی و او جان گرفت

و به پرواز درآمد .

حضرت فرمود : بزرگی از آن کسی است که مرا آفریدهو آنچه را که من در او دمیدم

به پرواز در آمد.

شیطان گفت : تو در بزرگی به جایی رسیدی که مریض ها را شفا

می دهی .حضرت فرمود : بزرگی از آن کسی است که به اذن او شفا می دهم و

اگر او بخواهد خودم را نیز بیمار می کند.شیطان عرض کرد :تو آنچنان بزرگ وار

هستی که مرده را زنده می کنی.

حضرت فرمود : بزرگوار کسی است که به اذن او

مرده را زنده می کنم و ناچار او خودم را می میراند و خود باقی می ماند.شیطان

گفت : ای عیسی ! تو آن بزرگ و خدایی هستی که از دریا عبور می کند

بدون آنکه پاهایش تر شود و در آن فرو رود!

حضرت فرمود : عظمت از آن کسی است

که دریا را دربرارم رام کرد و اگر او بخواهد مرا غرق می کند .شیطان گفت : ای

عیسی تو آن کسی هستی که در آینده ی نزدیک از زمین و آسمانها و آنچه در

آنهاستبالاتر میروی و فوق همه ی آنها قرار میگیری و بجایی خواهی رفت که تدبیر

امور خلایق و تقسیم ارزاق آنان با توستحضرت فرمودند : 

حمد و ستایش می کنم

خدا را به وزن سنگینی عرش و به اندازه ای که آسمانها و زمین پر شود.وقتی که

شیطان در مقابل تمام سخنان خود ، جوابهای کوبنده و صریحی شنید راه خود را

گرفت و رفتتا به دریای سبز (؟) رسید و فکر کرد

که چیزی از خود ندارد و هر چه هست از خداست.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: